Christian Van Thillo over de toekomst: 'We moeten digitale journalistiek meer waarde geven'

Campus Magazine, het magazine voor mediamakers van DPG Media, ging in gesprek met de voorman van DPG Media, Christian Van Thillo. Na onverwacht winstgevende jaren dankzij de coronapandemie, lijkt de toekomst nu onzeker. Inflatie, oorlog en hoge energieprijzen zetten druk op het verdienmodel van DPG Media. Wat betekent dit voor de strategie? Hoe gaan we ons wapenen? Hieronder een passage uit het interview. Het volledige interview lees je hier. Of luister naar Christian in de podcast De Vernieuwing met Lars Anderson.

Christian, hoe beleef jij deze periode?
‘Het zijn verwarrende tijden. Het waren twee jaren die geheel onverwacht veel beter uitpakten voor ons. Mensen bleven thuis en consumeerden meer dan ooit. De digitalisering versnelde en alles waar we een paar jaar geleden op hoopten, ging de goede richting uit door iets dat vreselijk was, de pandemie.’

‘Als je daar dan uitkomt, hoop je dat je in rustiger vaarwater terechtkomt. Maar dan krijgen we die vreselijke oorlog in Oekraïne, met alle gevolgen van dien. Hoge energieprijzen, inflatie, en ongetwijfeld een economische periode die veel moeilijker zal worden.’

(...)

We zullen sneller en meer digitaliseren. Dat kan vooral als je veel meer gaat investeren. Terugkomend op de succesvolle coronajaren: hebben we vanuit die jaren genoeg geïnvesteerd om die versnelling nu te kunnen volhouden?
Hardop denkend: ‘Goh, ja, dat is een goede vraag, want ik ken weinig tot niets van wat er allemaal komt kijken bij digitale ontwikkeling. Ik zie alleen wat het kost. En wat mensen mij zeggen is: de manier waarop digitale ontwikkelingen gebeuren vanuit een IT-perspectief, dus werkelijk het programmeren en coderen, beantwoordt aan bepaalde wetten en je kunt niet sneller gaan dan X of Y. Kijk je dan naar onze budgetten — 130 miljoen euro per jaar voor digitale ontwikkeling — dan financieren wij ruimschoots alles wat menselijkerwijs mogelijk is om te ontwikkelen.’

‘Maar misschien ging je vraag wel wat breder. Je hebt investeringen in je organische groei, maar je hebt natuurlijk ook externe groei via overnames om je bedrijf groter te maken en een zekere schaal te halen. Onze onderneming heeft in de laatste tien à twaalf jaar voor 1,6 miljard euro aan overnames gedaan. Wij hebben geen schulden als een molensteen aan onze nek hangen. We plukken de vruchten van het feit dat we altijd een winstgevend bedrijf zijn geweest. Bovendien houden wij 70 procent van onze winst binnen de onderneming. Terwijl beursgenoteerde bedrijven juist 60 tot 70 procent van de winst uitbetalen aan dividend. En dan is het weg. We zeggen altijd: blijf investeren in de toekomst. We hebben een horizon die heel ver weg is.’

Je weet veel van journalistiek, van kranten maken. Je probeert die journalistiek op een nieuwe digitale manier bij het publiek te krijgen. Maar je zegt ook, ik begrijp niet goed hoe IT werkt, terwijl dat de basis is van hoe uiteindelijk onze verhalen bij het publiek terecht gaan komen. Vind je dat niet eng, dat je dat deel dat zo belangrijk is, eigenlijk niet begrijpt?
‘Ik zou dat liever wel weten natuurlijk, al was het maar om te weten wat technologisch mogelijk is. Gelukkig ben ik heel gerustgesteld door het feit dat we in dit bedrijf veel talent hebben dat de antwoorden wel heeft. Anderzijds, ik weet dat ik niet alleen ben. Dat betekent dat geregeld mensen die dicht bij onze contentontwikkeling staan, vaak mensen met enig aanzien in het bedrijf, hoofdredacties noem maar op, wensenlijstjes neerleggen die niet haalbaar zijn. Het is dan aan IT om te zeggen: weet u wel wat u vraagt?! Dat punt kost ons acht maanden om te ontwikkelen, en dat betekent dat we andere dingen niet kunnen doen. Als ik die film terugkijk van de afgelopen twintig jaar, en kijk naar alle dingen waarvan ik achteraf heb gezegd: hadden we toch niet of anders moeten doen, dan is dat wel een lang lijstje.’

(...)

En nu terug naar die waarde; hoe creëren we meer waarde voor onze content?
‘Dat is een opdracht aan ons allemaal. Mensen, het is nog maar dag één in digitaal en ik nodig alle journalisten uit om daar over na te denken. Niet alleen met leuke functionaliteiten en bundelingen, maar zuiver vanuit de journalistiek. Hoe brengen we nieuws, vertellen we verhalen, bieden we verstrooiing, of geven we personality aan onze merken — inclusief een gevoel van: ik hoor ergens bij. Hoe bereik je dat digitaal?’

Wat is jouw antwoord daarop?
‘Ik ben ervan overtuigd dat er bij de mensen een behoefte bestaat om ergens bij te horen. Dat je wil deelnemen aan de maatschappij, en duiding wil krijgen om de wereld te begrijpen. Kranten hebben dat altijd kunnen doen. Ofwel hebben ze een sterk ideologische lijn of staan ze sterk in financiën of sport, maar ze zijn echt een medium van identificatie. Natuurlijk brengen we op onze digitale platformen snel nieuws, maar we moeten ook de verdiepende verhalen maken. Waar het niet gaat om: dit moet er nu in staan, maar omdat het een goed idee is. Hier maken lezers zich druk om. Ik heb het idee dat we in digitale tijden wel degelijk fouten maken door te snel te gaan. Omdat we onvoldoende hebben nagedacht over de juiste invalshoek, waardoor je journalistiek krijgt die soms te dicht bij sociale media komt. En daar willen we heel ver vanaf staan. Als we morgen meegaan in de maalstroom van wat er op sociale media gebeurt, gaan we grote fouten maken.’

Wat zou jij onze journalisten willen meegeven?
‘Dat laatste. Ik denk dat ze zich allemaal bewust moeten zijn van het feit dat onze maatschappij wel degelijk digitaliseert. En dat je niet moeten blijven stilstaan en zeggen: maar ik werk voor de papieren krant. Nee, het gaat ernaartoe. Maar we gaan dit niet forceren. We gaan dat doen op de snelheid waarmee onze consument dit wil.’

Je zegt: we gaan dit niet forceren. Maar onze consument wil dit al, ze willen al sneller vooruit. Moet je het niet forceren?
‘Je hebt gelijk, die wil dat al. De hele nieuwe instroom wil dat al. En dus blijft mijn antwoord op jouw vraag: we moeten veel meer nadenken over welke journalistiek de behoefte vervult die onze lezers hebben. Er is een behoefte aan snel nieuws, dat weten we. Maar er is ook een sense of belonging binnen een merk dat ergens voor staat, en dat je een hele mix brengt waarbij je voelt als lezer: ik ben blij dat ik dit heb gelezen, ik weet wat er in mijn land en in de wereld speelt. Ja, ik geloof daar heel sterk in.’